Leonardo Padura

Honorigoj
Honorigoj	(2015) Premioj Princino de Asturio pri Literaturo; (2013) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (2012) National Prize for Literature (Cuba) (en) ; (2011) Prix Carbet de la Caraïbe et du Tout-Monde (en) ; (2011) Roger Caillois Prix (en) ; (2009) Raymond Chandler Award (en) ; (1998) Café Gijón Award (en) ; vd

**Leonardo Padura**
Leonardo Padura
Persona informo
Naskonomo	Leonardo Padura Fuentes
Naskiĝo	9-an de oktobro 1955 (69-jaraĝa); en Havano
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio ; Kubo vd
Alma mater	Universitato de Havano vd
Profesio
Okupo	verkisto ; aŭtoro ; scenaristo ; ĵurnalisto ; filma scenaristo vd
Laborkampo	Literaturo, ĵurnalismo kaj kina scenverkado vd
Aktiva dum	1989– vd
Verkado
Verkoj	Malavana ❦; The Man Who Loved Dogs vd
Honorigoj
Honorigoj	(2015) Premioj Princino de Asturio pri Literaturo; (2013) Oficiro de la Artoj kaj de la Leteroj; (2012) National Prize for Literature (Cuba) (en) ; (2011) Prix Carbet de la Caraïbe et du Tout-Monde (en) ; (2011) Roger Caillois Prix (en) ; (2009) Raymond Chandler Award (en) ; (1998) Café Gijón Award (en) ; vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Leonardo de la Caridad PADURA Fuentes (Havano, 9 de Oktobro 1955) estas kuba verkisto, ĵurnalisto kaj scenaristo, konata pro siaj detektivaj romanoj, en kiuj la ĉefrolulo estas detektivo Mario Conde kaj pro la romano El hombre que amaba a los perros (La homo kiu amis hundojn, 2009).

Padura studis Latinoamerikan Literaturon en la Universitato de Havano kaj ekkarieris kiel ĵurnalisto en 1980 en la literatura gazeto El Caimán Barbudo; li verkis ankaŭ por la ĵurnalo Juventud Rebelde. Poste li diskoniĝis kiel eseisto kaj verkisto kaj de scenaroj kaj de romanoj.

La krimromanoj de Padura havas ankaŭ elementojn de kritiko de la kuba socio. Tiurilate, la verkisto diris: "Mi lernis el Hammett, Chandler, Vázquez Montalbán kaj Sciascia, ke eblas krimromano kiu havu realan rilaton kun la etoso de la lando, kiu denoncu aŭ tuŝu konkretajn realaĵojn kaj ne nur imagajn".^[1]

Verkoj

Romanoj

Fiebre de caballos, Letras Cubanas, La Habana, 1988; Eld. Verbum, Madrid, 2013.
Tetralogía de las Cuatro Estaciones:
- Pasado perfecto, EDUG, Dirección de Publicaciones, Universidad de Guadalajara, 1991 (serio Mario Conde #1)
- Vientos de cuaresma, Ediciones Unión, La Habana, 1994 (serio Mario Conde #2)
- Máscaras, Unión de Escritores y Artistas de Cuba; Tusquets, ambaŭ eldonoj en 1997 (serio Mario Conde #3)
- Paisaje de otoño, Tusquets, 1998 (Serio Mario Conde #4)
Adiós Hemingway, Ediciones Unión, La Habana, 2001; en tiu eldono aperis kun la noveleto La cola de la serpiente, de 1998.^[2] Norma publikigis Adiós Hemingway en 2003 kaj Tusquets, en 2006 (serio Mario Conde #5)
La novela de mi vida, Ediciones Unión, La Habana, 2002, histori-krim romano pri la kuba poeto José María Heredia.
La neblina del ayer, Ediciones Unión, La Habana, 2005 (Tusquets, 2009) (serio Mario Conde #6)
El hombre que amaba a los perros, Tusquets, Barcelona, 2009, romano bazita sur la historio de Ramón Mercader, la murdisto de Leo Trockij kiu vivis siajn lastajn jarojn en Havano.
La cola de la serpiente, korektita versio; Tusquets, 2011 (serio Mario Conde #7)
Herejes, Tusquets, 2013 (serio Mario Conde #8)
La transparencia del tiempo, Tusquets, 2018 (serio Mario Conde #9)
Como polvo en el viento, Tusquets, 2020, romano pri la kuba ekzilo generita post la "Período especial", post la falo de Sovetunio.

Rakontoj

Según pasan los años, Letras Cubanas, La Habana, 1989 (82pp)
El cazador, Ediciones Unión, colección El Cuentero, La Habana, 1991 (12 pp). Pri samseksemulo.^[3]
La puerta de Alcalá y otras cacerías, rakontoj, Olalla Ediciones, Madrid, 1998
El submarino amarillo, antologio de la kubaj rakontoj inter 1966 kaj 1991, Ediciones Coyoacán: Coordinación de Difusión Cultural, Dirección de Literatura/UNAM, México, 1993
Nueve noches con Amada Luna, H Kliczkowski, Colección Mini Letras, Madrid 2006, 64 pp; ISBN 978-84-96592-50-6. Kun 3 rakontoj:
- Nueve noches con Amada Luna, komence de la 1990-aj jaroj; Nada (komence de la 1980-aj jaroj) kaj La pared (1987)
Mirando al sol, Sarita Cartonera, Lima, 2009 (16pp)
Aquello estaba deseando ocurrir, antologio de rakontoj kolektita de Tusquets Editores, Barcelona, 2015.

Eseoj kaj raportaĵoj

Con la espada y con la pluma: comentarios al Inca Garcilaso de la Vega, Letras Cubanas, La Habana, 1984 (266 pp) - universitata disertacio.
Colón, Carpentier, la mano, el arpa y la sombra, Departamento de Actividades Culturales, Universidad de La Habana, 1987
Lo real maravilloso, creación y realidad, eseo, Letras Cubanas, La Habana, 1989
Estrellas del béisbol. El alma en el terreno, intervjuoj kun kelkaj de la plej grandaj figuroj de basbalo; kunlabore kun Raúl Arce; Editora Abril, La Habana, 1989 (245 pp)
El viaje más largo, Ediciones Unión, La Habana, 1994 (Editorial Plaza Mayor, San Juan, 2002, kun prologo de Wilfredo Cancio Isla), raportaĵoj de Juventud Rebelde inter 1984 kaj 1990.
Un camino de medio siglo: Alejo Carpentier y la narrativa de lo real maravilloso, Letras Cubanas, La Habana, 1994 (Fondo de Cultura Económica, México, 2002)
Los rostros de la salsa, intervjuoj, Ediciones Unión, La Habana, 1997
Modernidad, posmodernidad y novela policial, Ediciones Unión, La Habana, 2000. Enhavas kvin eseojn:
- La cenicienta de la novela; Los hijos de Marlowe y Maigret; El difícil arte de narrar: los cuentos de Raymond Chandler; Negro que te quiero negro: pasado y presente de la novela policial española; kaj Modernidad y posmodernidad: la novela policial en Iberoamérica
La cultura y la Revolución cubana, libro de intervjuoj de John M. Kirk kaj Padura; Editorial Plaza Mayor, San Juan, 2002
José María Heredia: la patria y la vida, Ediciones Unión, La Habana, 2003
Entre dos siglos, eseo, IPS, La Habana, 2006
La memoria y el olvido, eseoj kaj artikoloj, IPS, La Habana, 2011.
Yo quisiera ser Paul Auster. Ensayos selectos, Editorial Verbum, Madrid, 2015 (Premio Princesa de Asturias de las Letras 2015).
Agua por todas partes, Tusquets, 2019.

Scenaroj^[4]

Yo soy del son a la salsa, dokumenta filmo (1996). Premio Coral en el 18 Festival Internacional del Nuevo Cine Latinoamericano de La Habana.
Malavana (2002). Reĝisorita de Guido Giansoldati.
Siete días en La Habana (2011). Sep historioj reĝisoritaj de sep reĝisorojː Benicio del Toro, Julio Medem, Juan Carlos Tabío, Pablo Trapero, Gaspar Noé, Laurent Cantet kaj la palestina Elia Suleiman—, kiuj okazas en sep tagoj. La scenaroj de tri epizodoj estis verkitaj de Padura kaj de lia edzino Lucía López Coll (El Yuma, La tentación de Cecilia, Dulce amargo), kaj kvara estas bazita sur ideo de la verkisto.
Regreso a Ítaca (2014). Reĝisorita de Laurent Cantet, bazita sur lia romano La novela de mi vida.
Cuatro estaciones en La Habana (2016). Serieto reĝisorita de Félix Viscarret.

Notojn

↑ Roberto Careaga C. Leonardo Padura: "Antes sentía ira y desencanto por Cuba, ahora sólo escepticismo" Arkivigite je 2012-06-15 per la retarkivo Wayback Machine, La Tercera, 03.03.2012; aliro 06.03.2012
↑ Nota del autor en Leonardo Padura. La cola de la serpiente, Tusquets, Barcelona, 2011
↑ Alfredo Alonso Estenoz. Tema homosexual en la literatura cubana de los 80 y los 90: ¿renovación o retroceso?, Latin American Studies Association (LASA), 2000; ankaŭ reproduktita en El Rincón del Diablo, aliro 06.03.2012
↑ «Leonardo Padura». IMDb. Konsultita la 26an de Februaro 2021.

Kategorio Leonardo Padura en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

[correaga-1] Roberto Careaga C. Leonardo Padura: "Antes sentía ira y desencanto por Cuba, ahora sólo escepticismo" Arkivigite je 2012-06-15 per la retarkivo Wayback Machine, La Tercera, 03.03.2012; aliro 06.03.2012

[2] Nota del autor en Leonardo Padura. La cola de la serpiente, Tusquets, Barcelona, 2011

[3] Alfredo Alonso Estenoz. Tema homosexual en la literatura cubana de los 80 y los 90: ¿renovación o retroceso?, Latin American Studies Association (LASA), 2000; ankaŭ reproduktita en El Rincón del Diablo, aliro 06.03.2012

[4] «Leonardo Padura». IMDb. Konsultita la 26an de Februaro 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]